Month: september 2016

Afgelopen week ging, zoals gewoonlijk, weer vliegensvlug voorbij maar dat kwam vooral omdat er weer nieuwe bewoners zijn aangekomen op Domaine des Lilas! Naast ons 5e, zijn er nu 5 permanente grazers aanwezig en ook nog 2 viervoeters van de buurman.

Zoals ik vorige week al vertelden, gingen we zondag op geheime missie. Het zat namelijk zo, tijdens een avondje rond surfen op Le Bon Coin (de franse versie van marktplaats), zagen we een heel leuk trekpaard/veulen met zwart witte vlekken van een jaar oud. Toch maar even bellen om te vragen of we langs konden komen. Helaas was het zwart witte vlekjespaard al gereserveerd maar de fokster had nog andere veulens dus we wilden evengoed wel even gaan kijken. Zo gezegd, zo gedaan. Zo gingen we dus zondag naar de fokkerij en daar werden we in een kleine twingo, boven in de bergen naar een weiland gebracht. Helemaal over kleine paadjes en alles, kwamen we door elkaar geschud aan. Het zwart witte vlekjesveulen viel toch wel tegen, hij was heel erg dominant. Een bruin paard kwam gelijk op ons af, één van de kleinere van het stel, wat een schatje! Amber, Yvanka en ik vielen gelijk voor deze. Maar Mama zag nog een ander veulen, met één wit pootje. Ach, wat zal ik zeggen : een uur later waren we twee dikbillen rijker!

Afgelopen Donderdag konden we ze dan ook halen en dat verliep niet helemaal soepel want beide paarden waren toch wel erg bang voor de trailer, het was een heel gedoe om ze er beide in te krijgen. Toen ze er eenmaal in stonden was alles weer goed en kon de reis naar huis beginnen. Gelukkig zit de fokkerij op ongeveer 40 minuten rijden dus was het niet zo ver weg.

Zal ik dan aan jullie voorstellen : Flamenco en Fidji (spreek je uit als fied-sjie)! Het zijn echte franse dikbillen, trekpaarden dus. Ze zijn echt heel rustig qua karakter en geschikt voor veel dingen zoals grasmaaien maar ook natuurlijk om te berijden en om voor de kar te zetten. Al zullen we met dat laatste nog even moeten wachten want ze zijn tenslotte pas een jaar oud! Voorlopig is er genoeg werk te verzetten want ze zullen nog een hoop moeten leren de komende tijd.

Maar naast dat we nieuwe bewoners hadden, hadden we ook een ziek paardje helaas.

De kleine Dasella was sinds afgelopen zaterdag niet helemaal lekker en ze bewoog amper meer. Ze had behoorlijk pijn in haar rechter voorvoet. Er was niets te zien aan de hoefjes en de buurmannen opperde al dat het hoefbevangenheid was want dat kregen de schapen ook van het hooi van dit jaar. Gelukkig kwam de veearts langs en bleek toch dat Dasella in iets scherps te had gestaan waardoor er een ontsteking in de hoef zat. Het was dus niet zo ernstig als dat de buurmannen zeiden en de arts maakte de hoef open zodat al het pus eruit kon komen. Ze kreeg een mooi verbandje en de komende week zullen we het druk hebben met voetenbadjes en verbandjes leggen. Tot onze grote vreugde trok Dasella na de behandeling van de veearts gelijk alweer een sprintje en ze loopt weer vrolijk rond nu de druk er af is. Weer een zorg minder!

Nou, dat was natuurlijk wel weer genoeg paardenpraat voor deze week dacht ik zo! We hebben namelijk ook een heleboel geklust de afgelopen week. Ondertussen hebben we werkend elektra op de tweede verdieping. We zijn zo gewend ondertussen om geen licht te hebben dat we nog steeds vergeten het licht aan te doen en alles doen met een zaklamp, het is wat. Het doel is om de komende week de elektra op de eerste verdieping er in te hebben maar dat gaat nog wat worden. Vooral de “mooie kamer” is wel even een puntje qua elektra. We hebben een buizensysteem aangelegd en daardoor duurt het allemaal iets langer want de elektradraden moeten er strak in (anders gaan de buisjes niet meer dicht…).

Daarnaast hebben we ook heel veel behang gekrabd afgelopen week, er leek geen einde aan te komen. We hebben wel een dag of drie non stop gekrabt, maar alles is er dan ook wel af nu op de eerste verdieping.

We boeken dus weer een beetje vooruitgang en ook team Amber-en-Marvin hadden het weer berendruk in het weekend want ze hadden ijzeren vloerplaten in de badkamers geslepen. Het was dus tijd om even een heleboel beton te maken! Vijf badkamers zijn inmiddels voorzien van een laag beton.

Gelijk natuurlijk ook even in de kelder een laag beton gestort zodat we deze van de week kunnen afwerken. Dan kunnen we eindelijk de container legen, dat zou wel even lekker zijn.

Nadat het beton was gestort, hebben we gelijk een heleboel gipsplaten gezet zodat we de badkamers kunnen klaarmaken voor het tegelen. Helaas lijkt grijs wel in te zijn qua tegels want er is weinig leuks te vinden dat niet grijs is… We zoeken nog even verder maar hopen volgende week toch echt wat gevonden te hebben!

We zijn de laatste tijd ook druk bezig om verwarming in huis te krijgen. Nu zijn er al een paar bedrijven langs geweest en nu is het wachten op een paar offertes. Maar het belangrijkste is afgelopen week geplaatst: de kast staat netjes boven aan de weg. Nu nog even een kabel trekken en we zijn nu aangesloten op stadsgas, wat een luxe zeg.

Op ons terrein ligt heel veel hout, echt stapels. Deze zijn van de buren en liggen bij ons ter stalling. We noemen onze buurmannen altijd Buurman en Buurman want ze zijn altijd zo lekker aan het klussen op de Buurman en Buurman manier, en ondertussen praten ze ook een beetje zo. Nu hadden we begin juli gezegd dat ze wel rustig aan mochten doen met het opruimen dus dat doen ze ook. We werden er al een beetje gek van maar gelukkig zijn ze nu weer begonnen met het opruimen en het word echt super netjes opgeruimd. Kijk daar zijn we wel even blij mee! Goede buren zijn altijd fijn om te hebben.

Voor komende week hebben we het heel druk maar we hopen toch wel dat we eens aan afwerken toe gaan komen… Tot volgende week!

Lieve lezers, we zijn alweer een week verder. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar de tijd vliegt echt voorbij. Ik heb het idee dat ik iedere twee dagen een blog mag schrijven voor jullie.

Afgelopen week, is er weer een hoop veranderd hier. Zo werd als eerste het sanitair blok opgehaald, wat een ruimte hebben we nu voor de deur! Zonder tenten was het al leeg, maar nu het sanitair weg is, hebben we helemaal zeeën van ruimte. Opgeruimd staat netjes zal ik maar zeggen.

Deze week hebben we ook heel erg hard gewerkt aan de ruimte voor de nieuwe keuken. Deze ruimte was vroeger kelder en keuken . Maarten heeft in de zomer de muur van de kelder gesloopt. Wij hebben die ruimte verkleint zodat er aan de ene kant een privétoilet kan komen en aan de andere kant komt de wasmachine. Er is een paar weken geleden ook een doorgang gemaakt naar de kelder, en deze hebben we nu mooi recht gemaakt zodat er een deur in kan worden gezet. We hopen snel de muren helemaal af te hebben en dan kan de stucadoor het ronde plafond komen afwerken.

Sinds vandaag hebben we ook twee ecologische grasmaaiers van de buurman op het land staan. De buurman kan er zelf niet meer op rijden en dat vinden Yvanka en Marvin natuurlijk geen probleem. Op dit moment staan Dorina, Dasella en Finesse nog in hun eigen weide, maar ze zijn wel heel nieuwsgierig naar hun nieuwe buren (of ze staan te hopen dat ze ook ooit zo groot mogen worden… wie zal ’t zeggen!).

Deze week was ook de week van de pakketjes. Dat was wel weer een klein drama. Sommige konden het adres niet vinden, andere kwamen gewoon helemaal niet opdagen. De ramen zouden worden geleverd op vrijdag tussen 8 uur en 17 uur. Natuurlijk was er om 17 uur nog steeds niemand dus snel bellen naar het transportbedrijf Geodis. En wat een drama, nadat de telefoniste me de hele tijd in de wacht zetten, kreeg ik na ongeveer 45 minuten eindelijk iemand aan de lijn. Jeetje wat erg dat het pakketje er niet is, we gaan de chauffeur bellen en we bellen zo snel mogelijk terug. Niemand belde ooit terug natuurlijk en toen ik rond 18 uur weer terugbelde waren ze gesloten : weekend. Zaterdag waren ze natuurlijk ook gesloten dus maandag hing ik gelijk om 9 uur aan de telefoon. Dezelfde telefoniste, altijd even onvriendelijk, hing me weer in de wacht voor ruim 45 minuten. Nou, daar was ik wel even klaar mee want ik wilde gewoon die ramen hebben. Uiteindelijk na een tirade dat het belachelijk was dat ik telkens in de wacht werd gezet kreeg ik direct iemand aan de telefoon: het pakket word vanmiddag bezorgd, beloofd!

Dan denk je dus, mooi dat is opgelost. Maar het drama was natuurlijk nog lang niet klaar. ’s Middags rond een uur of 16, kwam eindelijk Geodis langs. Een belletje : ik heb een hele grote vrachtwagen en ik kan het pad niet op. Dus snel op de fiets erheen om die beste man te helpen. Eigenlijk was deze man niet zo’n beste man maar vooral lui. Hij had namelijk een minivrachtwagen en die was echt te groot voor het pad. Ik probeerde hem nog uit te leggen wat voor formaat vrachtwagens hier over het pad rijden, maar nee hoor, het interesseerde deze man niet. En wat deed hij toen: hij laadde alle ramen gewoon uit vlak na de poort. Bedankt Geodis, dat is ruim 600 meter van ons huis af en hij zou de ramen naar de juiste verdieping tillen. Van telefonist tot leverancier : niets is/was goed geregeld.

Het pakketjesavontuur liet het bloed misschien wel koken maar we gingen gewoon weer lekker verder met alles. Een gastenkamer is zo goed als klaar voor de afwerking: alleen het plafond en de badkamer moeten nog. Nu zijn we begonnen met de mooie luxueuse kamer. Deze kamer is nog wel een puntje want we willen zo veel mogelijk in tact houden. Zo hebben we besloten deze muren als enige ook niet te isoleren vanwege het plafond. We hebben ook behoorlijk moeten nadenken over de elektra want deze kan niet uit het plafond en ook niet uit de vloer komen. Maar de oplossing is er: de elektra zal langs de lambrisering gaan lopen in speciale buisjes, dat valt straks het minste op. Voor het aanleggen van de buizen moet natuurlijk wel eerst het behang eraf en dat is nog wel even een klus zeg! Ik denk dat ze vroeger superlijm gebruikten want alles zit muurvast. Helaas is het gebruiken van een stoommachine geen oplossing vanwege de vloer, spiegel en plafond. Maar met een beetje liefde en geduld gaat ook dit wel weer lukken.

En nog eens goed nieuws: we krijgen stadsgas in huis, dat is best een wonder voor een huis dat zover naar achter ligt. Maar vandaag zijn ze geweest en hebben we de plek aangegeven waar de koffer komt. Volgende week aansluiten en dan kan de centrale verwarming er in!

Amber had het afgelopen weekend ook erg druk want er moest verhuisd worden naar Clermont, school is sinds maandag weer begonnen en dus klussen we nu met z’n tweeën door. Wat een stilte zeg in huis!

Afgelopen zondag zijn we ook nog op geheime missie geweest, we werden heel eg verliefd en wat daarvan het resultaat is,  dat lezen jullie volgende week! Wat zal dat nou zijn?

Weer een week verder en de tijd vliegt echt voorbij. Het hoogte punt van deze week was toch wel het vervangen van de oude meterkast. Maar voordat dat zover was hebben we ook nog een aantal andere dingen gedaan.

Nu we op de tweede verdieping slapen en tegelijkertijd aan het verbouwen zijn, komt er toch nog wel veel stof naar boven. Daarom hebben we deze week alvast maar de tussenmuur gezet zodat straks alleen wij toegang hebben tot onze eigen kamers. Ook hebben we gelijk de elektra in de gastenkamer getrokken. In de gang bij ons moest ook nog een hotelschakeling komen : hoe zat dat ook al weer? In Frankrijk werkt elektra net even anders, maar met een schematische tekening kwamen we er toch weer uit (girlpower!). Ook vragen sommige mensen zich af waarom al die bundels elektradraden boven de deur uitkomen : hier komt straks een grote verbindingsdoos want elektra moet hier altijd toegankelijk blijven. Deze doos heeft gelukkig een witte deksel dus lelijk is het niet.

We hebben afgelopen zondag ook de kamer van Kelly geïsoleerd nadat ze ons had afgekocht met chinees. Dat konden ze natuurlijk niet weerstaan en zo deden we dus met z’n 5en de kamer isoleren. Gelijk ook het plafond in de gang maar meegenomen.

We hebben deze week ook weer veel leidingen getrokken : elektra en afvoer. Wat gaan er toch kilometers leidingen in zo’n huis zeg. Het belangrijkste was toch wel de standpijp voor de elektradraden zodat de nieuwe stoppenkast er in kan. Terwijl Amber alle afvoer legt voor het sanitair, Kelly de elektradraden trekt, heeft José weer even wat gipsplaten gezet. Het schiet dan altijd in één keer weer lekker op.

En toen was het donderdag! De meterkast die in het huis zat was oud, de stoppen erboven nog veel ouder. Niet heel handig wanneer je wilt verbouwen. Het probleem is vooral dat de stoppen er heel snel uitspringen en wanneer dat gebeurd is het game over, want ze zijn niet meer te vervangen. En de nieuwe stoppenkast kan niet worden aangesloten zolang de meterkast niet modern is.

Nu zal je misschien denken dat zoiets een kwestie is van even bellen met de energieleverancier (EDF in ons geval) en een afspraak maken. Nou, dat konden we wel vergeten. We hebben op 12 juli gebeld voor een afspraak om de meterkast te vervangen en we kregen een afspraak voor ongeveer twee weken later. Twee weken later kwam er natuurlijk nooit iemand opdagen, hebben wij weer denk je dan nog. Dus weer bellen : de vrouw aan de telefoon even duidelijk gemaakt dat er nu toch wel even snel iemand moet komen want al onze stoppen stonden op springen. Daar waren ze niet van onder de indruk, weer kregen we een afspraak voor over 2 weken, sneller was absoluut niet mogelijk en in normale gevallen moesten mensen toch al wachten tot begin september. Begin augustus herhaalde het hele fenomeen zich weer : er kwam niemand hier het pad op rijden… Weer bellen en dit keer kregen een afspraak voor halverwege september want aan zijn incompetente collega’s kon hij niets doen en dat was ons probleem. Het was tenslotte augustus en kijk, dan werken we niet. Owja, er was wel eerst een belafspraak om de prijs te kunnen bepalen en daarna zou er pas iemand langs kunnen komen. Na een hoop harde woorden, kregen we toch nog een ander telefoonnummer om een speciaal nummer te bellen om te kijken of er misschien een ander gaatje vrij was want we zagen onze geest al dwalen : belafspraak half september, stroom eind oktober? Iedere paar dagen steeds weer bellen om te vragen of het niet anders kon en dat de situatie niet meer houdbaar was, nou dat werkte niet hoor. Wat wel werkte ? Een man laten bellen! Op een gegeven moment hebben we toch maar eens gevraagd aan Kevin of die eens wilde bellen. En ja hoor, met precies dezelfde gegevens kreeg hij gewoon een afspraak op 8 september voor elkaar. Zonder belafspraak voor een offerte. Halleluja! Wat een drama… En waarom wordt er wel geluisterd naar mannen?

Afgelopen week keken wij dus heel erg uit naar donderdag maar toen ging de telefoon : of de afspraak niet even verzet kon worden naar 21 september! Dat ging dus echt niet gebeuren en uiteindelijk bleef de afspraak staan op donderdag 8 september. Donderdag waren wij dus heel erg benieuwd of er daadwerkelijk een blauw EDF busje het pad op zou rijden. Nou, het busje kwam er wel zeker. De elektriciën was erg verbaasd ook toen hij hoorde dat we al proberen de meterkast te vervangen sinds half juli. Het klusje was dan ook met 10 minuten gedaan en nu hebben we een prachtige witte kast in de kamer hangen! Eind van deze week proberen we de stoppenkast op te hangen en dan zullen we eindelijk over elektriciteit hebben (vooral ’s avonds erg handig).

Nou dat was dus wel even het drama met de meterkast. Wat hebben we nog meer gedaan deze week?

Vanaf nu concentreren we ons vooral op het leefbaar maken van het huis en het afmaken van de chambres d’hôtes. We hebben besloten als eerste drie chambres d’hôtes kamers af te maken en de overige twee even te laten voor wat het is. Alle leidingen liggen  overal dus het is geen probleem om twee kamers even te laten zitten.

Zoals je ziet is het raam op de foto hierboven een beetje vreemd : er is geen mooi uitzicht maar er zit tralies en en halve muur voor doordat er een schuur tegen aan geplaatst is. Erg gastvriendelijk is het natuurlijk niet om tralies op je kamer te hebben (al was een gevangenis-themakamer misschien ook wel een idee…) en omdat er toch een badkamer komt op deze plek hebben we besloten om de binnenmuur ook op te metselen, de tralies is er uit en nu komt er een kiepraam in. Dat is weer mooi opgelost dacht ik zo.

Afgelopen weekend hebben we ook gewerkt aan het verstevigen van de rekjes bij de ramen. Deze prachtige rekjes geven echt stijl aan het huis maar helaas zijn ze allemaal gemaakt van gietijzer. Door de jaren heen zijn ze helaas erg broos geworden en tijdens het verbouwen zijn er dus al twee gesneuveld. Om te voorkomen dat dit nog een keer gebeurd (en er dan iemand valt omdat diegene er op leunt), moet er dus versteviging komen. Laurent kwam met het idee om er een ijzeren balk op te lassen en ook komt er nog een tweede ijzeren balk boven. We willen ons namelijk graag aansluiten bij Gîtes de France en daarvoor zijn wel veiligheidsnormen, waaronder de hoogte van balustrades.

Ander hoogtepuntje deze week! We hebben de tent weggehaald. En wat blijft er dan opeens een ruimte over zeg. Morgen wordt ook het sanitairblok opgehaald en dan is het officieel over met het kamperen (nu nog snel een wc maken op de begane grond…).

Sorry dat ook deze week weer een blogje op woensdag online komt, maar we moeten zo racen iedere keer! Tot volgende week allemaal.

Afgelopen week was een beetje een vreemde week. Op donderdag 1 september begonnen de scholen weer in Frankrijk – la Rentrée – en dat betekende dat we nog wel schoolspullen moesten kopen. Op vakantie in Frankrijk is het je vast al eens opgevallen: moeders die met lange lijsten in de supermarkt een kar vol met schoolspullen laden. Hier geeft iedere docent op wat je precies nodig heb in een jaar : formaat schrift, soort lijntjes en zelfs het aantal pagina’s maar ook dingen als een passer, rekenmachine etc. En denk maar niet dat je mag aankomen met een schrift dat net even anders is. Franse scholen zijn nou eenmaal net even strenger en het gaat hier nog echt zoals de leraar vindt dat het moet gaan. Wij vinden dat eigenlijk wel heel prettig, iedereen weet precies waar hij aan toe is en wat er van je verwacht wordt.

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken : we moesten afgelopen week dus schoolspullen kopen en Yvanka en Marvin moesten weer naar school. Dit jaar is wel een bijzonder jaar want ze  hebben beide besloten om intern te gaan op school. Ze gaan beide naar het Lycée Agricole. Marvin zit in zijn examenjaar en wil graag zijn school daar afmaken, volgend jaar gaat hij dan weer hier naar school. Yvanka zit op dezelfde school, maar op de paardenafdeling. Deze school staat goed aangeschreven en ze heeft behoorlijk wat testen moeten afleggen om binnen te komen dus ze moet nog 2 jaar. Uiteindelijk vonden wij het veel spannender dan zij : met hun koffertje in de hand gingen ze erg blij naar school en kwamen vrijdagavond nog veel enthousiaster terug.

Tijdens hun afwezigheid zijn we snel weer aan de klus gegaan. We werken nu op de eerste etage en maken dus 5 chambres d’hôtes. We hebben als eerste de badkamers gezet en in de familiekamers komt een extra kamer voor de kinderen. Daar waar we vooral veel nieuwe spullen hebben gebruikt op de tweede verdieping, in onze eigen slaapkamers, kiezen we er bewust voor om dat nu niet te doen. Het was dus passen en meten en zo hebben we oude deuren die eerst boven zaten in de nieuwe kamers geplaatst. Dat ging eigenlijk erg voorspoedig en er is zelfs al iets van resultaat te zien.

Toen Marvin en Yvanka weer thuis waren in het weekend hebben we het een beetje rustig aan gedaan. We hadden een raam besteld en deze hebben we in de badkamer geplaatst zodat we het tegelwerk helemaal afkunnen maken. Het raam plaatsen was nog niet zo makkelijk door het formaat en het gewicht : 2 meter hoog en 1 meter breed. Het was even passen en meten om langs de douche en de wasbak bij het raamkozijn te komen maar het raam zit erin. In het hele huis zitten zo’n 30 ramen die allemaal toch wel aan vervanging toe zijn dus langzamerhand zullen we deze allemaal gaan vervangen.

Op maandag had Amber ook haar Rentrée op school en zaten wij – José en Kelly – de hele dag zo ongeveer in de auto. We hadden beloofd om Marvin en Yvanka naar school te brengen en daarna moesten we ook nog naar de bouwmarkt om balken te halen. Ondertussen krijgen we daar al een heel onthaal en vragen ze zich allemaal af hoe het met onze verbouwing gaat. Tja, alleen maar vrouwen die zoveel spullen halen iedere keer, dat valt wel op! Na het bouwmarkt avontuur moesten we weer snel naar huis om de aanhangwagen terug te brengen en konden we weer omdraaien om naar de boekhouder te gaan. Nou, het was me het dagje wel: we hadden in totaal 10 uur in de auto gezeten!

Dinsdag hadden we eindelijk tijd om weer eens keihard aan de klus te gaan (daarom is ons blogje ook iets verlaat…). We hebben de muurconstructies afgemaakt en Amber is begonnen met het neerleggen van de waterleiding en de afvoer in de badkamers. We zouden graag open willen eind oktober/ begin november dus we moeten nu toch echt wel even keihard aan de bak.

Dat is dus ook wat we deze week gaan doen! Morgen komt eindelijk de energieleverancier EDF een nieuwe elektriciteitsmeter aanleggen. We kijken er nu al naar uit dat we weer gewoon elektra hebben maar daarover meer volgende week. Deze week helaas niet zoveel foto’s, dat maken we volgende week weer goed.