Het is herfstvakantie! – Week 2

Afgelopen week was het natuurlijk nog steeds herfstvakantie en dus hebben we even flink de schouders eronder gezet! Amber heeft sinds donderdag ook lekker vakantie.

Vrijdag was Yvanka jarig en is ze alweer 17 jaar geworden. De tijd gaat echt veel te snel (cliché, cliché). Natuurlijk hadden we verzonnen dat we weinig zouden doen maar uiteindelijk zijn we de hele dag in de weer geweest.  ’s Avonds zijn we gezellig uit eten geweest en dat was echt super gezellig. De serveerder was wel een lekker ding dus daar zaten we Yvanka goed mee te plagen. Aan het einde van de avond kwam de serveerder ook nog even zingen voor haar verjaardag en kwam er een taart op tafel. Super leuk!

De afgelopen week hebben we weer een hoop gedaan: zo werkt alle elektriciteit nu op de eerste verdieping en zijn de drie badkamers getegelt en gevoegd. Er is ook een begin gemaakt aan de afwerking: die natuurlijk begint het met afsmeren van alle gaatjes. Maar dat niet alleen!

We hadden nog een lekkage in het dak en het goot laatst echt recht naar beneden. Natuurlijk precies op een plek waar het niet mogelijk was om een emmer neer te zetten. Maar we zijn niet voor één gat te vangen dus maakte we deze prachtige constructie:

Het werkte echt super! Natuurlijk stopte het 1 minuut na het maken van deze constructie met regenen. Marvin en Amber waren heel dapper en zijn toen het droog was het dak op geklommen om het gat te dichten. Nu nog even een regenbui om te kijken of het echt dicht is!

Natuurlijk was er ook het plan om de kachel deze week te plaatsen. Hiervoor hadden we de expertise van een bedrijf ingeschakeld om te kijken naar de staat van de schoorsteen en om exact te weten wat de mogelijkheden zijn om alles brandveilig in orde te krijgen. Twee stoere mannen kwamen wel even kijken en gelukkig blijken de schoorsteenpijpen allemaal heel erg schoon te zijn. De pijp hoeft niet machinaal gereinigd te worden en gewoon vegen volstaat. Vervolgens kan er een nieuwe pijp in en klaar. Om de breedte van de schoorstenen te meten gooide ze met veel bombarie een houten klos erin. Pijp 1 was groot genoeg en de klos werd zo naar beneden getakeld. Toen pijp nummer 2, in deze pijp zat een klep en dus zat het blok mega vast in de pijp. En wat doet die man? Laat ie het touw los van het blok! Wat een dombo zeg… Tja, en dan? Op hoop van zege werd het handvat van het klepje door geslepen en gelukkig viel het klepje toen in de kachelpijp. Maar dat blok zat natuurlijk nog steeds mega klem! Of ze dan de oude schoorsteenpijp mochten open slijpen, nou dat ging natuurlijk niet gebeuren! Uiteindelijk met een schoorsteenveger hebben ze het blok kunnen losduwen en kwam het blok met touw en al naar beneden.

Amber en Marvin hadden de smaak te pakken en klommen zonder angst het dak op om te meten hoeveel pijp er in de schoorsteen moest en te kijken waar alles uitkwam. Met de adviezen van het bedrijf in ons hoofd hebben we de pijp kunnen trekken en nu zijn we dus heerlijk aan het genieten van ons lekkere kacheltje.

Afgelopen week hebben we ook heel veel aandacht aan de paarden en poney’s kunnen besteden. Met de shetlanders hebben we iedere dag een lekker stuk gewandeld. Vooral voor Finesse heel belangrijk, was ze is natuurlijk pas 1,5 jaar. Ze is de afgelopen week dan ook lekker vooruit gegaan en een stuk minder angstig.

Wist je dat je in Frankrijk iemand nooit, maar dan ook écht NOOIT, chrysanten moet geven? In tegenstelling tot Nederland heeft Frankrijk behoorlijk veel officiële feestdagen (én dus vrije dagen!) en ieder jaar op 1 november wordt Allerheiligen (Toussaint) gevierd. Deze dag is een goede gelegenheid om weer eens af te spreken met de familie voor een “repas de famille” – een langdurende maaltijd. Na de maaltijd (die rond een uur of 12 begint en rond 16 uur eens af is), gaat de hele familie naar het kerkhof om chrysanten te brengen. Een grove belediging dus om een pot chrysanten zomaar aan de buurvrouw te geven!

Gistermiddag, had ik ook de eer om een “repas de Toussaint” mee te maken. Nou dat was weer een hele happening zeg. Ik snap niet dat mensen zo ongelooflijk lang aan tafel kunnen zitten. Op het menu stond lam, en nee, daar hou ik dus écht niet van. Maar ja, je wilt ook de schoonfamilie niet beledigen en in verlegenheid brengen. Dus toen Oma vroeg of ik daar van hield zei ik een beetje schoorvoetend, ja gaat wel. Foutje! Ik weet niet hoe ik het heb opgegeten maar uhl, nee dank je zeg. ’t Ergste : tijdens ’t opscheppen verklaart Oma dat ze ’t zelf heel vies vindt.. Heb ik weer.

Helaas was afgelopen week mijn laatste week thuis. En stiekem baal ik daar wel een beetje heel veel van. Maar goed, er moet ook gewerkt worden dus ik zal vanaf nu weer iedere dag achter m’n bureautje zitten. Natuurlijk ga ik wel gewoon door met bloggen, en vertellen wat er allemaal gaat gebeuren en wat er gebeurd is.

Tot volgende week allemaal!