Nou, het bloggen gaat ook een beetje met de Franse slag de laatste weken. Maar wat wil je ook met alle drukte en gebeurtenissen?
Afgelopen week zijn we de hele week gefilmd door Ik Vertrek. Het was een hele gezellige week maar we waren zaterdagavond allemaal wel uitgeblust. Het filmen kost toch een hoop energie, zeker omdat je ook vragen voorgeschoteld krijg die je niet helemaal verwacht en waar je stantepede antwoord op moet geven. Er is dan ook een hoop nagedacht over de toekomst en veel teruggeblikt op de afgelopen jaren. We zijn wel heel erg benieuwd naar het resultaat van al het filmen! Zodra er een datum bekend is, zullen we dat natuurlijk op Facebook en ons blog laten horen!




De afgelopen week, hebben we ook de loodgieter in huis. Eindelijk wordt de warmwaterinstallatie en centrale verwarming aangelegd. Normaliter zou het nog 5 weken duren voordat de gasleverancier op de knop zou drukken om het gas te activeren maar gelukkig zijn we boven aan de lijst gezet. We zouden dus binnenkort een werkende verwarming moeten hebben.

In Frankrijk eten werkmannen altijd warm tussen de middag (en dan meestal van 12 tot 14 uur) maar wat er bij ons gebeurde was een beetje vreemd. Hij ging altijd even snel weg rond het middaguur en dan na een kwartiertje was hij er weer en stond hij alweer te klussen. Even snel een sandwich en gaan. Nou, dat kon natuurlijk niet en dus verplichtte mama hem om gezellig bij ons aan tafel te schuiven. Even een rustmomentje op dag. Hij vertelde toen ook dat hij maar 20 minuten pauze had en daarom werkte ze maar 4 dagen ipv 5 dagen. Dat is dan weer super lekker natuurlijk! Nu zorgen we dan ook gewoon dat het eten klaar staat om 12 uur en dan kan hij snel eten en weer verder.
De afgelopen week heeft het echt zo veel geregend, dat het hele terrein is getransformeerd in één grote modderboel. Op het pad is het meer “blij dat ik glij” dan lekker rijden en voor de deur heeft de loodgieter het grasveld flink kapot gereden. Dat moet dus maar even worden opgelost en dus komt er volgende week groot geschut: vrachtwagen vol grind en grote graafmachines. Het pad, een parkeerterrein en terras zullen worden aangelegd zodat al onze gasten straks zonder modder aan de voeten kunnen rondlopen.
Klinkt heel leuk natuurlijk, maar ons pad was wel een beetje een zootje: heel veel overhangende bomen en die moesten nog even gekapt worden op 4 meter hoogte. Laurent, onze graafman, die dacht dat het ons zeker 2 weekenden zou kosten om het hele pad te doen.
Marvin wist uiteraard weer precies wat we voor het kappen nodig hadden, we moesten maar even investeren in wat Stihl gereedschap. Nou twijfelen wij totaal niet aan de kunde van Marvin wat het is tenslotte wel de man in huis, en dus volgende wij braaf naar de winkel.

In Issoire gingen we naar Reyt en na enig overleg en wat technische informatie stonden we toch alweer snel buiten met een hoogsnoeier (dat is zo’n kettingzaag met een stok). Ik denk dat ik Marvin lange tijd niet zo blij heb gezien. Mama deed ook nog even een investering en moest het doen met een simpele heggenschaar.


Eenmaal thuis gingen we snel aan het werk want tja, bomen snoeien op 4 meter hoogte, langs een pad van 600 meter, dat zag er uit als een bereklus! Tot onze grote verbazing ging het als een speer. Zaterdag waren we lekker aan het zagen en het ging zeer voorspoedig maar we moesten stoppen omdat we natuurlijk filmsterren zijn en er moest nog even gefilmd worden voor Ik Vertrek. Zondagmiddag hebben we het restje gedaan en toen was het alweer klaar! Super snel! Laurent de Graafman was ook echt verbaasd.
Afgelopen zaterdag kwam de hoefsmid langs. Heel toevallig was de hoefsmid van onze buurman ook de hoefsmid op school bij Yvanka en Marvin (en dat terwijl de school op 1,5 uur rijden ligt). De poneys moesten nodig worden gekapt en dus maakte Yvanka een afspraak voor afgelopen zaterdag. Hij herkende haar natuurlijk dus hij vroeg haar of ze zelf niet wilde leren kappen. Nou, dat is natuurlijk heel handig en interessant! Dus afgelopen zaterdag kreeg Yvanka een lesje hoeven kappen.
Mama is ondertussen heel druk bezig met afwerken. Het plafond van de kamer op de tweede verdieping is geschilderd, de afwerklatten zitten erop. De kleuren voor op de muren zijn zo goed als gekozen en het begint echt al ergens op te lijken.
De afgelopen weken is er helaas minder gebeurd dan gepland door alle omstandigheden. Maar we laten ons er niet door uit de weg slaan.
We willen jullie ook bedanken voor alle lieve berichtjes voor Amber! Dat doet haar heel erg goed. Op dit moment gaat het de goede kant op met haar. Ze kan natuurlijk nog niet zoveel, maar vanaf volgende week mag ze beginnen te lopen met krukken. Dan zal ze weer een beetje mobieler zijn.

Vanmorgen heeft Mama ook een heel lief blogje geschreven over mijn afstuderen! Deze kan je hier lezen!
Tot volgende week allemaal!
P.S. Het is tegenwoordig ook mogelijk om een mailtje te ontvangen als ons blog online staat! (Bovenaan in de rechterzijbalk kan je even je e-mailadres invullen)